Þegar Luigi var lítill strákur í sunnudagsskóla lagði hann sig allan fram í þeirri list að breyta brauði í kjöt. Hann fylgdist með móður sinni blanda saman hveiti og vatni og mjöli daginn sem hún hjálpaði systur hans í barneignum. Hann prófaði sjálfur listina með brauðhleif og rauðvínsglasi hálffullu af Pinot Noir Búrgúndí 2005 og eins og faðir hans hafði kennt honum, fór hann með töfraorðin. “Verði brauð að kjöti, eða hvað!” En allt sem hann fékk var brennd ólífustappa og flengingu frá föður sínum.

Hann spurði Prestinn sinn hver hefði unnið í þrúgunámunni á vínekrunni við Riveria La Poues, troðandi þessu rauða mauki á pallbíl mágs síns svo óvarlega að þrúgurnar voru líkari múrsteinum en vínberjaklösum. Sérann sagði honum að eitt dekkið á pallbílnum væri heilagt og bað hann að koma með sér inná klósett til að skoða afurðir sínar og sannreyna að hann hefði ekki eignast afkvæmi. Luigi vissi að meðganga tæki níu mánuði og því kíkti hann reglulega á klósettið næstu mánuði.

Seinna lærðist honum að skilja eðlisfræðina sem á sér stað þegar hann blandaði saman hveiti, vatni og mjöli, og bakaði sér reglulega brauð.