Vegna mikils mannfjölda og skorts á sætaplássi settist eldri maður þétt upp að mér á leiðinni heim úr Bónus. Í stuttu en óþægilegu ferðalagi sagði maðurinn mér frá áhyggjum sínum af landanum. Hann tjáði mér að honum litist illa á þá blöndun sem væri að eiga sér stað, við allra þjóða kvikyndi. Ég þóttist vera sammála til þess að reyna að lágmarka alla möguleika á skoðanaskiptum eða rökræðum. Ég kinkaði kolli reglulega, leit með reglulegu millibili í augu mannsins og brosti gervilega þegar maðurinn virtist vera að segja frá einhverju sem honum þótti sjálfum sniðugt. Þegar ég kom heim áttaði ég mig á því að hann var að tala um landa í sama skilningi og ég legg í orðið.